گفتم حیف هست ننویسم
در نوشته های قبلی گفته بودم که قصد دارم این سایت رو هم سئو کنم، که با کمله کلیدی “سایت مجتبی صداقت” و “مجتبی صداقت” و همچنین “مجتبی صداقت کردار” این سایت در موتور جستجوی گوگل بتونه ظاهر بشه. و همچنین داخل نوشته قبلی گفته بودم که اون نوشته می‌تونه یک استراتژی فعالیت باشه، همونجا به یک باره یک چیزی به ذهنم رسیدم که انجام بدم.
قبل از اینکه اون یکی چیز رو بگم، می‌خوام کار قبلی که انجام دادم رو بگم. پس اول میشه کاری که قبلا انجام دادم: این بود که داخل تنظیمات وردپرس یک جا هست که عنوان صفحه اصلی سایت رو شما نوشته، من اونجا نوشته بودم “اینجا فقط می‌نویسم / مجتبی” این عنوان برای سئو اصلا مناسب نبود، چرا که اصل ال سئو کردن این هست که شما کلمه کلیدی که میخوای اون صفحه شما باهاش رتبه بگیره رو حتما داخل عنوان بیاری و سعی کنی اونو حتما هم اول عنوان بیاری. این اصل داخل سئو به شدت مسئله خیلی مهمی هستش و خیلی تاثیرات مثبتی رو برای سئو یک صفحه داره، که البته همه چی به رقابت اون کلمه ها بستگی داره، من الان اینجا فقط داره راجب کلمه کلیدی “مجتبی صداقت” صحبت صحبت میکنم و صرفا دارم روی صفحه اصلی این سایت، یعنی سایت مجتبی صداقت کار میکنم و این توضیحات بر اساس همین پروژه‌ای داره داده میشه، و روش‌های دیگری هم قطعا وجود داره، اما من تجربی کارم رو دارم انجام می‌دم و می‌خوام که این تجربیات رو در همین که دارم روی این پروژه کار میکنم داخل همین سایت مجتبی صداقت کردار هم به اشتراک می‌ذارم.
حالا استراتژی سایت چی هست؟
کلا سایت ما یک صفحه داره که میخوایم رتبه بگیره، صفحات دیگری هم داره، اما برای ما اهمیت نداره که اونها رتبه بگیرن. پس هدف این هست که با جستجو کلمه یا کلمات:
- “مجتبی صداقت”
- “وبلاگ مجتبی صداقت”
- “سایت مجتبی صداقت”
- “مجتبی صداقت کردار”
- “وبلاگ مجتبی صداقت کردار”
- “سایت مجتبی صداقت کردار”
اون صفحه سایت ، که صفحه اصلی سایت ما هست به آدرس mojtabasedaghat.ir با جستجو اون لیست کلید واژه‌ها رتبه بگیره.
پس خیلی اهمیت داره که تایتل صفحه مورد نظر من داخلش کلمه کلیدی مورد نظر من باشه و اول عنوان هم باشه. پس اومدم برای تایتل صفحه اصلی سایت مجتبی صداقت این رو نوشتم:
مجتبی صداقت / اینجا فقط می‌نیسم
حالا تایتل اولی که نوشته بودم چی بود:
اینجا فقط می‌نویسم / مجتبی
این تایتل اصلا تایتل خوبی نیست به چه دلیل: یک. اصلا کلمه مجتبی صداقت داخلش نیست، و دو. اینکه اسم مجتبی در انتهای تایتل هست و این هم اصلا خوب نیست.
پس در نتیجه تایتل مجتبی صداقت / اینجا فقط می‌نیسم گزینه بهتری هست.
خب حالا چرا من نیومدم مجتبی صداقت کردار رو داخل تایتل بنویسم؟
بخاطر اینکه تایتل رو نمیخواستم خیلی طولانی کنم و با روش دیگری که اون روش استفاده کردن کلمه در متن هست اون رو داخل این صفحه پوشش می‌دم. در نوشته های قبلی به این اشاره داشتم که ممکنه دیده بشه که کلمه مجتبی صداقت یا کلمه سایت مجتبی صداقت خیلی دیده بشه، و دلیلش هم این هست که دارم سعی میکنم به صورت اصولی چگالی کلمه کلیدی اصلی خودم رو که مجتبی صداقت هست بالا ببرم. و با همون روش هم نام و نام خانوادگی رو به صورت کامل در قسمت های که مناسب متن باشه حواسم که به جملات اضافه کنم. برای همین کلمه مجتبی صداقت کردار رو هم می‌تونم با بالا بردن چگالی اون داخل مطلب پوشش بدم.
تا اینجا برای عنوان بود.
ما یک چیز دیگری هم داریم به نام توضیحات صفحه یا دیسکریپشن، که داخل اون باید یک یا دوجمله خیلی کوتاه نهایتا در حد 15 25 کلمه بنویسم. مثلا من واسه دیسکریپشن سایت یا وبلاگ مجتبی صداقت کردار متن زیر رو نوشتم:
در وبلاگ مجتبی صداقت کردار من کلمه‌های که داخل ذهنم سرگردان هستند را به صورت نوشته دیجیتال مکتوب میکنم. با من همراه باشید (مجتبی صداقت کردار)
این رو میشه گفت یک دیستکریپشن بهینه شده، البته که دیسکریپشن‌ها می‌تونن با سبک‌های مختلف دیگری هم نوشته بشن، که اگر سبکی دارید خوشحال میشم برای همین نوشته نظری را ارسال کنید و گفتگو کنیم.
حالا کاری که امروز انجام دادم این بود، که از اونجای این سایت استراتژیست به این صورت هست که لینک نوشته‌ها در صفحه اصلی نباشه، من اینجوری در نظر گرفتم که تمرکز سایت روی رفتن به صفحات دیگر نباشه و کاربر فقط داخل همین یک صفحه بماند، هر چند در زیر نوشته‌ها هم لینکی درج شده که شما را به صفحه اختصاصی آن نوشته قسمت دیدگاه‌ها هدایت میکنه و اونجا میشه و اونجا میشه دیدگاه ثبت کرد.
خب نتیجه چی شد؟ این شد که ما لینک صفحاتمون رو داخل سایت ندارم. اما یکی از عوامل موثر در سئو، این هست که شما صفحات زیادی داشته باشی، اما این موضوع نیاز به یک استراتژی خیلی پیچیده‌ای داره، نه که همینجوری هی صفحه تولید کرد، که نیازمند توضیح خیلی زیادیه. اما همین قدر بدونید که تولید محتوای روزانه با هر عنوانی برای هر نوع سایتی بسیار موثر هست و اگر این تولید محتوا استراتژی داشته باشه شما رو به نتیجه مورد نظرتون سریعتر هدایت میکنه. و تولید محتوای روزانه بدون توجه به جهت داشتن نسبت به موضوعی می‌تونه برای یک وبلاگ و یا سایت شخصی مثل همین سایت مجتبی صداقت یک رویکرد مناسب باشه.
مثلا شما نگاه کنید من اینجا می‌تونم دسته بندی سئو، مدیریت زمان، کارها، آموزش، تقویم و … داشته باشم برای خودم، اما اصلا خودم رو درگیر این ساختار نکردم و محتواهام رو داخل دسته بندی پیش فرض وردپرس قرار می‌دم. نام دسته بندی پیشفرض وردپرس “دسته بندی نشده” هست که از طریق منو بخشت نوشته‌ها قسمت “دسته‌ها” میشه رفت و اون رو ویرایش کرد، که من رفتم دسته بندی پیش فرض رو به “نوشته” تغییر دادم و همچنین نامک یا url اون صحفه رو هم از “دسته-بندی-نشده” به “blog” تغییر دادم که الان از تغییر آدرس
mojtabasedaghat.ir/blog صفحه لیست مطالب من در دسترس هست.
پس چی شد؟ من همه چی رو تبدیل کردم به یک چیز و خیلی ساده و راحت می‌یام صفحه ادیتور رو باز میکنم و عنوان رو داخل می‌نویسم و عنوان خودش رو به لینک صفحه نیز میده، یعنی آدرس صفحه شما لینک صفحه شما رو میگیره و بعد هم میام در قسمت ادیتور و خیلی راحت شروع میکنم به هر چیزی که درونم ذهنم هست و بعدش روی دکمه انتشار میزنم و وقتی منتشر میشه مطلب به صورت اتوماتیک داخل همون دسته پیش فرض ما که اسمش رو به نوشته تغییر دادیم قرار میگیره. و با اینکار ما نیاز نداریم حتما واسه صفحاتمون تصویر شاخص هم داشته باشه و خودش قسمت خیلی پیچده ای که ایجاد یک تصویر برای اون صفحه هست رو حل میکنه.
البته یکسری تغییرات هم در قسمت “تنظیمات > پیوندهای یکتا” انجام دادم که اون هم قسمت مهمی هست. وارد قسمت پیوندهای یکتا شدم و برای قسمت ساختار پیوند یکتا گزینه آخر رو انتخاب کردم که ساختار دلخواه هست و انجا یک باکس فعال میشه که من این آیتم رو داخلش قرار دادم “/%post_id%/%postname%/” این چی هست؟ شما وقتی یک نوشته رو داخل وردپرس منتشر میکنی میره داخل پایگاه داده سایت شما ذخیره میشه، شما هر کاری که روی سایت می کنید میره داخل یک بخشی از یک دیتابیس که جدول های مختلفی داره ذخیره میشه، شما وقتی که مطلب رو روی سایت به صورت پیش نویس هم بنویسی همون لحظه یک آیدی اون مطلب به صورت اتوماتیک دریافت میکنه که این آیدی واسه اون پست همیشه یکسان هست و هیچ وقت تغییری نمیکنه حتی اگه پاک بشه جاش چیزی نمیاد، و همیشه هم واحد هست یکی دو تا پست به هیچ عنوان به صورت اتوماتیک یک آیدی رو نخواهند داشت.
حالا من دارم میگم که بیا با عبارت “%post_id%” آیدی اون مطلب رو داخل url بیار، و با عبارت “%postname%” میگم که عنوان اون صفحه رو هم به آدرس اضافه کن که میشه این شکلی:
حالا اینجا باید چند تا نکته بگم:
شماره آیدی نوشته ها پشت هم نیست، یعنی چی؟ یعنی الان مثلا اون که لینکش رو درج کردم آیدیش 47 هست، اما مطلب بعدی که بعد اون منتشر کردم 48 نبود، نمیخوام اصلا بگم که چه جوری این کار میکنه، فقط خواستم بگم که فک نکید اون عدد به چیز خاصی مرتبت هست و به صورت اتوماتیک تولید میشه نگرانش هم نباشید.
حالا من چرا این کار رو کردم؟ دلیلش این هست که حالت های دیگه ای که خود وردپرس داره اصلا خوب نیستن، و بهترین حالت معمولا این هست که فقط نام نوشته باشه و عددی چیزی داخلش نباشه. اما خوب من چرا اومدم آیدی رو توی url قرار دادم وقتی وقتی بهتره داخلش نباشه؟ به این دلیل که کار رو برای خودم ساده تر کنم، یعنی چی؟ ببینید شما ممکنه بعضی وقتی در ادامه مثلا یک عنوانی بنویسی که قبلا اون رو داشتی و یک صفحه با اون url در دسترس باشه، اما وقتی آیدی اون نوشته رو داخل url قرار می‌دیم این مشکل حل میشه، و شما می‌تونی با خیال راحتتر بیای و نوشته ها تو منتشر کنی.
باز هم میگم که این استراتژی مناسب سایتی با همین کانسپت هستش و اگر هدف دیگری داشته باشیم قطعا لازم هست مواد دیگری رو داخل استراتژی بخوایم لحاظ کنیم، پس خیلی اهمیت داره که حتما بدونیم میخوایم چه کاری رو انجام بدیم.
من هدفم صرفا این هست که انقدر اینجا بنویسم و یکهو گفتم که همین صفحه با همین استراتژی چه جوری باید رتبه بگیره که همه رو آوردم داخل همین جا.
حالا کار دیگه ای که کردم این هست که سایت رو داخل سرچ کنسول گوگل ثبت کردم که با یک جستجو کوچیک میتونید خیلی راحت ببینید یک سایت چه جوری داخل گوگل ثبت میشه، و بعد سرچ کنسول اومدم یک افزونه با نام Rank Math نصب کردم و نقشه سایت باهاش ایجاد کردم و اون رو هم داخل پنل سرچ کنسول ثبت کردم.
سعی کردم تا اینجا همه چی رو بگم که اگر شخصی دنبال این بود که سایتی مشابه داشته باشه بتونه اون رو انجام بده.
این رو هم اضافه کنم که در آینده خیلی بیشتر از چیزی که نوشتم تا الان رو خواهم نوشت و در مورد جنبه های بیشتری از سایت صحبت خواهم کرد.
امتیاز شما به این نوشته post
تعداد بازدید این نوشته: 44