از آخرین باری که اینجا نوشتم زمان زیادی تقریبا می‌گذره. نمیخواستم اصلا انقدر بین این نوشته و نوشته قبلی انقدر فاصله بیوفته، اما خوب این فاصله بین نوشته‌ها ایجاد شد.
توی این مدت داشتم روی پروژه هنر طلا کار میکردم و هر روز به طور خیلی زیادی براش وقت می‌ذاشتم. که تا حد خیلی زیادی پیش رفت خداروشکر اما باز کار داره و مجبور شدم که یک مقدار ازش فاصله بگیرم و به سمت کارهای دیگه برم.
روی چند مدل برنامه ریزی مختلف برای خودم کار کردم. یه روز توی یک دفتر بزرگ لیست نوشتم، یک روز توی صفحات تک برگی، یک روز روی یک برگه A3 همشون جذاب بود و قشنگ و ارزشمند. از این جهت ارزشمند که کمک میکرد که بتونم خودم رو سازماندهی کنم.
من آدم مولتی تسکینگ هستم و پروژه های مختلفی رو دستم دارم و روشون کار میکنم و روی پروژه‌های شخصی زیادی هم برای خودم کار میکنم، اکثر وقت ها بین پروژه ها و تسک ها خیلی گیج و گم میشم و یه جورایی بهم می‌ریزم و اینجوری میشه که میرم سراغ فرم های مختلف برنامه ریزی کردن که همیشه هم ازش جواب گرفتم.
و الان هم یکی از اون زمان ها هست که احتیاج به نوشتم مداوم کلمات روی این وبلاگ دارم وبلاگی که نوشتن داخلش بهم آرامش میده و باعث میشه که بتونم ذهنم رو جموجور کنم.
پیشنهاد من یعنی مجتبی صداقت این هست که هر کسی یک وبلاگ شخصی برای خودش داشته باشه و داخلش انقدر بنویسه تا به آرامش برسه.